"Çay fincanları", herhangi bir türün en küçüğüdür - aslında, herhangi bir cinsin kabul edilen en küçük boyuttaki runtlarının yavruları veya yavrularıdır. Bir çay fincanı Maltese, zaten küçük olan "standart" Malta ırkının daha küçük bir versiyonudur. İpeksi beyaz paltoları ve sosyal davranışlarıyla tanınırlar, yalnız bırakıldıklarında perişan olabilirler. Gün içinde tek bir Maltalıyı yalnız bırakmak, veterinerinize mümkün olan en kısa sürede anlatmanız gereken ciddi bir davranış bozukluğu olan ayrılık anksiyetesine neden olabilir.
Üreme Geçmişi
Malta antik çağlardan beri sadık ve özverili bir arkadaştır. Avrupa'da, bu küçük köpekler 15. yüzyılda soyluların ve aristokrasinin hanımlarının yoldaşları olarak yetiştirildi. Bu hanımlar, köpeklerini şımarttı ve onları her zaman yakın tuttu. Genetik yapıları, Maltalıların doğal olarak sahipleriyle etkileşim ve onların ilgisini çekmesini sağlar.
Ayrılık Kaygısı Belirtileri
Maltalı'nız bir şeyleri çiğniyorsa, kapıları ve mobilyaları çiziyorsa ve onu her yalnız bıraktığınızda aşırı derecede havlar veya sızlarsa, ayrılık anksiyetesi bozukluğu olabilir. Gerçek bir bozukluğu sadece yanlış davranıştan ayırt etmenin bir yolu, ayrılmaya hazırlanırken endişeli davranışları izlemektir. Örneğin, çantanızı ve anahtarlarınızı aldığınızda hızlanma veya aşırı nefes nefese kalma, evcil hayvanınızın kaygı yaşadığını gösterebilir.
Önleme
Maltalılar, birçok küçük arkadaş cinsi gibi, genetik olarak ayrılık kaygısına yatkın olabilir. Önleyici tedbirler, en kötü ayrılık anksiyetesi semptomlarının üstesinden gelmeye yardımcı olacaktır. Yavru köpeğinize her ayrıldığınızda ikramlar ve etkileşimli oyuncaklar sağlamak, ona gidişinizi olumlu bir şeyle ilişkilendirmeyi öğretecektir. Sandık eğitimi ayrıca genellikle ayrılık kaygısını da hafifletir. Pek çok küçük köpek, boş bir evde yalnız başına dolaşmaktan çok, sandıklarının bilinen rahatlığında daha rahattır.
Tedavi
Önleme artık bir seçenek değilse, Maltalı'nız tıbbi tedaviden yararlanabilir. Antidepresan ilaçlar, insanlara verilen ilaçlardan farklı olarak, köpeklerin ayrılık kaygısının üstesinden gelmesine yardımcı olabilir. Veterinerinizin köpeğinizi değerlendirmesini ve uygun dozu yazmasını sağlayın. Duyarsızlaştırma şeklindeki davranışsal terapi köpeğinize yardımcı olabilir. Bu, aylar sürebilen yavaş ve yoğun bir süreçtir. Amaç, köpeğinizi ayrılmak üzere olduğunuza işaret eden rutininizin her adımına aşamalı olarak alıştırmaktır.
Yönetim
Hiçbir tedavi endişeli davranışı hemen ortadan kaldırmaz, ancak tedavinin etkisini göstermesini beklerken semptomları yönetmek için adımlar atabilirsiniz. Köpeğinizi sizinle çalışmaya götürmeyi veya bu bir seçenek değilse, bir evcil hayvan bakıcısı tutmayı veya onu köpek bakımına kaydettirmeyi düşünebilirsiniz. Maltalı'nız evde yalnız kalmak zorundaysa, siz yokken televizyonu açık bırakın ve bol miktarda interaktif oyuncak ve ikram sağlayın. Bunlar, evcil hayvanınızın zihinsel olarak uyarılmasını sağlar ve onu gitmiş olduğunuz gerçeğinden uzaklaştırır. Köpek için bir sandık sağlamak ve onu güvenlik noktasını tanıması için eğitmek çoğu durumda yardımcı olur. Bazı mal sahipleri, başka bir Maltalı aldıklarında ayrılık kaygısının ortadan kalktığını fark ederler; Bazıları, mevcut köpek bir yavrudan daha yaşlıysa, bir problemin üstünde bir problem yarattıklarını keşfederler.
