Bichon Frise'in nazik oyunculuğundan etkilenmiştin. Neşeyle zıplarken, pamuklu, tüylü küçük köpeğinizin eğlenceli ve neşeli olmaktan başka bir şey olmadığını hayal edemezsiniz. İşaretleri ve problemle nasıl başa çıkılacağını öğrenin.
Semptomlar
Bichon frize'nizin normalden daha fazla havladığını fark ederseniz, ellerinizde bir endişe durumu olabilir. Yine de her bichon bir bireydir ve kaygıyı farklı şekilde gösterebilir. Aşırı havlamaya ek olarak, diğer endişe belirtileri arasında saklanma, sallama, yalama, hızlanma, sızlanma ve nefes nefese kalma sayılabilir. Bichon frise, mobilya veya diğer uygunsuz eşyaları çiğnemek veya ev ve mobilya gibi alışılmadık ve kabul edilemez yerlerde ortadan kaldırmak gibi endişe belirtileri olarak yıkıcı alışkanlıklar bile gösterebilir.
Anksiyetenin Nedenleri
Bichon frise giden, arkadaş canlısı ve sevgi dolu bir köpek olduğu için, ikiniz ayrılırsanız, mesela bir iş gezisine veya tatile çıkmanız gibi, ayrılık kaygısı çekebilir. Bu, birçok bichon ebeveyninin fark ettiğinden daha ciddi bir sorundur ve köpeğin zihinsel stresini hafifletmek için olabildiğince çabuk ve bu şekilde tedavi edilmelidir. Bununla birlikte, ayrılık kaygının tek nedeni değildir. Diğer nedenler arasında havai fişek, gök gürültüsü veya çim biçme makinesi gibi yüksek sesler olabilir ve bichon'unuzun bir fırtına sırasında veya bahçıvanın geldiğini gördüğünde endişelenmesine neden olabilir. Yeni bir eve taşınmak bile bichon frize'nizin endişelenmesine neden olabilir. Yazar Liz Palika, aşırı baskın olmadığı için, bichon frize'nizin kendine güvenen ve "sürünün" lideri olmaya istekli bir evcil hayvan ebeveyni olmanıza ihtiyacı olduğu konusunda uyarıyor. Bichon'unuz kimin sorumlu olduğundan emin değilse kaygı yaşayabilir.
Tedavi
Bichon frise'nizin kaygısını tedavi etmenin en iyi yolu, stresli durumlarla olumlu ve yapıcı bir şekilde başa çıkmasına yardımcı olarak yaşadığı korku ve gerginlik düzeyini azaltmaktır. Vet Info, evinizde bichon'unuzun kendini güvende hissettiği bir yer bulmanızı önerir. Sandık eğitimi, nedeni ne olursa olsun, özellikle kaygı ile başa çıkmayı amaçlayan bir çözümdür. Bichon'unuza sandığının herhangi bir zamanda sığınak olduğunu öğretmek, ona kaygı başladığında geri çekilebilecek bir yer sağlayacaktır. Bichon'unuzu, kaygısını artıran durumlara yavaş yavaş maruz bırakmak da yardımcı olacaktır. Örneğin, bichon frise yüksek seslerden etkileniyorsa, radyoyu duyabileceği kadar alçak bir seviyede çalın, ancak kaygı belirtileri gösterecek kadar yüksek değil. Radyo çalarken, onu sevgi dolu bir güven ve hatta birkaç ikramla ödüllendirin. Kademeli olarak daha yüksek ve daha yüksek gürültüye alışmasına yardımcı olmak için bunu her yaptığınızda sesi kademeli olarak artırın. Şiddetli anksiyete vakalarında, Prozac'ın bir insan için çalıştığı gibi, bichon'unuzun ruh halini dengelemek için reçeteli ilaçlar verilebilir. Richard G. Beauchamp, "The Bichon Frise El Kitabı" nda, eğer ilaç dışı çabalar bichon frise için endişeyi azaltmaya yardımcı olmuyorsa, köpekler için Comicalm veya başka bir antidepresan kullanma olasılığı hakkında veterinerinizle konuşmanızı önerir.
Bichon'u Getirmek
Bichon frize yavru köpeğinizin korkulu ya da endişeli olma şansı bile olmadan önce endişeden kurtulabilirsiniz. Liz Palika, sizi sorumlu kişi olarak belirlemek ve bichon'unuzu sosyalleştirmek için itaat eğitimi önerir. Richard Beauchamp, yavru köpeğinizin her zaman yeni manzaralar, sesler ve insanlarla tanıştığı durumlar yaratmanızı önerir. Bu, Bichon'unuza güven verecek ve ona yeni durumlardan korkmamasını öğretecektir. Yavru köpek sınıfında eğitim, eğitimin faydalarının yanı sıra bichon frize'nizi yeni çevreye, farklı köpeklere ve ilginç insanlara ve kokulara maruz bırakması açısından etkili bir çözümdür. Ek olarak, bichon'unuzun bağımsızlığını teşvik etmelisiniz. Evin ana faaliyet alanından ayrı bir alanda bir mat üzerine oturmasını veya uzanmasını öğretin. Onu orada uyumaya teşvik edin ve evin başka bir yerine taşıyamayacağı oyuncakları - örneğin bir direğe sabitlenmiş olanları - verin. Bichon frise uygun şekilde eğitilmişse, yeni durumlara maruz kalmışsa ve ailesiyle etkileşime girmenin yanı sıra bağımsız olarak oynamaya teşvik edilmişse, endişeli bir köpek olma olasılığı daha düşük olacaktır.
