i corgi görseli, Fotolia.com'dan Cindy Haggerty tarafından yapılmıştır.
Galce corgi'nizin genleri - ister Pembroke ister Cardigan - hepsi kısa boylu şefkatli, sadık bir pooch sağlar. Ancak köpeğinizin genleri, bazı doğumsal hastalıklar için daha yüksek bir risk taşır. Çoğu durumda, erken müdahale, alçak sürücünüzü en iyi formda tutmanıza yardımcı olabilir.
Köpek Dejeneratif Miyelopati
1941'de beyzbol yıldızı Lou Gherig, amiyotrofik lateral skleroz veya ALS ile olan mücadelesini kaybetti. Yaklaşık yarım yüzyıl sonra, Dr. Gary Johnson ve meslektaşları, Pembroke Welsh corgis'te yaygın olarak görülen nörolojik bir hastalık olan dejeneratif miyelopatinin, insanlarda ALS ile ilişkili genin mutasyonundan kaynaklanabileceğini keşfettiler. Dejeneratif miyelopati genellikle 8 yaş ve üstü corgisi etkiler. Arka bacaklarda dengesizlik veya güçsüzlük ile başlar ve üç yıl içinde arka bacaklarda felç olur. Dejeneratif miyelopati iyileştirilemezken, rehabilitasyon, akupunktur ve diyet takviyeleri yardımcı olabilir. Artık bir DNA testi mevcuttur ve hem Pembroke hem de Cardigan Welsh corgis için şiddetle tavsiye edilir. Ve Johnson'ın ekibinin keşfiyle, corgis'in bilim adamlarının her iki türe de çare bulmasına yardımcı olabileceği görülüyor.
Şiddetli Kombine İmmün Yetmezlik
İlk olarak 1960'larda çocuklarda tanımlanan, şiddetli kombine immün yetmezlik - veya SCID - insanları, fareleri, atları ve köpekleri etkileyen kalıtsal bir hastalıktır. SCID sadece üç köpek ırkında tanımlanmıştır: Jack Russell terrier, basset hound ve Cardigan Welsh corgi. Etkilenen köpekler, bakteriyel, fungal ve paraziter enfeksiyonlara karşı etkili bir bağışıklık tepkisi üretemezler. Tekrarlayan solunum, deri ve kulak enfeksiyonları genellikle yavru köpeklerde 6-8 haftalıktan itibaren ishale eşlik eder. Çok azı 3 ila 4 aylıkken hayatta kalır. SCID, X'e bağlı resesif bir özelliktir, yani yalnızca erkekler etkilenir, ancak dişiler bu özelliği taşıyabilir ve yavrularına aktarabilir. Sadece etkilenen hayvanları değil, aynı zamanda klinik olarak sağlıklı mutasyon taşıyıcılarını da tanımlayabilen bir test geliştirilmiştir.
Progresif Retinal Atrofi
Retinanın dejeneratif bir hastalığı olan progresif retinal atrofi, ilk olarak 1972'de Cardigan Welsh corgis'te kaydedildi. Son zamanlarda, Hollanda, Yeni Zelanda ve Amerika Birleşik Devletleri'nde, tüm soylarını paylaşan etkilenen köpeklerle birlikte bir vaka artışı belgelendi. Birleşik Krallık'ta adi hisse senedi. Etkilenen corgis'te, retinanın sinir hücreleri ve kan damarları dejenere olur ve genç yetişkin köpeklerde körlüğe yol açar. Hastalık ilk olarak retinanın ışığa duyarlı çubuk hücrelerine saldırdığı için erken belirtiler genellikle gece görüş kaybını içerir. Diğer semptomlar arasında genişlemiş öğrenciler, yüksek derecede yansıtıcı retinalar ve periferik görme kaybı olabilir. Progresif retinal atrofi için bir tedavi olmasa da, köpekler körlüğe iyi uyum sağlama eğilimindedir. Genetik testler, bozukluğu doğrulayabileceği gibi mutasyonu taşıyanları da belirleyebilir.
Kan hastalıkları
Pembroke Welsh corgis, kan şantı veya kan pıhtılaşma bozuklukları için yüksek risk altındadır. Patent duktus arteriozus, gelişmekte olan bir yavrunun akciğerlerinden kanı atlatmak için kullanılan kısa bir kan damarı kanalı veya "şant" doğumdan sonra kapanmadığında ortaya çıkar. Etkilenen yavru köpekler genellikle yavru arkadaşlarından daha küçüktür ve daha az eğlencelidir. Şant belirtileri arasında nefes darlığı, öksürük, dayanıklılığın azalması, kilo kaybı ve nefes almada güçlük yer alabilir. Ciddiyetine bağlı olarak, köpekler genellikle şantı düzeltmek için ameliyat gerektirir. Pembroke Welsh corgis, uygun trombosit işlevi için gerekli olan, von Willebrand faktörünün eksikliğinden kaynaklanan hafif bir kan pıhtılaşma bozukluğu olan Tip 1 von Willebrand hastalığını da miras alabilir. Von Willebrand hastalığı tedavi edilememekle birlikte yönetilebilir. Pembroke Welsh corgis için doğru bir genetik test geliştirilmiştir; bir pıhtılaşma bozukluğundan şüpheleniliyorsa uygulanmalıdır.
Düşünceler
Evcil hayvanınızın sağlığı ve tedavisi ile ilgili her zaman deneyimli bir veterinere danışın. Etkilenen hayvanlar veya genetik bir hastalığın taşıyıcısı olduğu belirlenen hayvanlar asla üreme için kullanılmamalıdır.
